به گزارش آی فیلم 2 ، نشستی تحت عنوان «همدلی و همزبانی» عصر روزگذشته 15 سرطان (تیر) 1398 به مناسبت روز ادبیات کودک با حضور نویسندگان ادبیات کودک ایران و افغانستان برگزار شد.
در این نشست نویسندگان و شاعران ادبیات کودک افغانستان و ایران همچون «محمد سرور رجایی»، «محمدکاظم محقی»، «سیدنادر موسوی»، «سیدمحمود حسینی»، «حسن نوروزی»، «سیدمرتضی شاه‌ترابی»، «ام‌فروه موسوی»، «حسین سوختانلو» و ... حضور داشتند.
نشست «همدلی و همزبانی» با همراهی نهادهایی چون مجله کودکانه باغ، خانه کودکان افغانستان، انجمن دوستی ایران و تاجیکستان، جایزه ادبی هزار و یک شب، کانون ادبی کلمه و... در محل انجمن نویسندگان کودک و نوجوان تهران برپا شد.
ادبیات کودک در افغانستان مغفول مانده است
«محمد کاظم کاظمی» شاعر و نویسنده نامدار افغانستانی در این نشست گفت: در عرصه شعر در طول سالیان مختلف آثار بسیار فاخری از نویسندگان و شاعران خصوصاً در بخش افغانستان به جا مانده اما می‌توان گفت که در این میان شعر و ادبیات کودک بسیار مغفول مانده است.
کاظمی ادامه داد: متاسفانه در افغانستان به ادبیات کودک بسیار کم توجه شده و به ندرت افرادی مانند «پروین پژواک» در زمینه ادبیات کودک آثاری را خلق کرده اند اما در ایران شاعران و نویسندگان زیادی همانند «عباس یمینی شریف» و «مصطفی رحماندوست» آثار شاخصی را خلق کردند.
وی همچنین گفت: در گذشته نشریات ایرانی و افغانستانی با شمارگان اندک به داخل افغانستان می‌آمد و کودکان با چهره‌های ادبی ایران کم و بیش آشنا می‌شدند و آثاری همچون «کیهان بچه ها» در افغانستان شناخته شده بود البته این مختص کسانی بود که با ایران داد و ستد فرهنگی داشتند.
کاظمی افزود: اما در محیط مهاجرت ادبیات کودک قوت گرفت و کسانی که در ایران بودند توانستند افرادی را پرورش دهند که آثار کودک را خلق کند. در این میان می‌توان به افرادی مانند «غلامرضا نوروزی»، «سرور رجایی» و «نادر موسوی» که از چهره‌های شاخص افغانستان در ادبیات کودک هستند اشاره کرد.
این چهره ادبی فارسی زبان ادامه داد: باید گفت که همنشینی با شاعران و نویسندگان ایرانی در رشد و پرورش شاعران و نویسندگان افغانستانی که در بخش کودک و نوجوان کار می‌کنند بسیار تاثیر داشته است.
ادبیات کودک در افغانستان به‌صورت شفاهی وجود دارد
«هدیه شریفی» یکی از اعضای هیئت مدیره نویسندگان ایران و تاجیکستان و عضو انجمن نویسندگان ایران در این نشست گفت: علاوه بر ادبیات تاجیکستان علاقه بسیار زیادی به ادبیات افغانستان در میان نویسندگان ایرانی دیده می‌شود.
بانو شریفی ادامه داد: در افغانستان ادبیات کودک وجود دارد اما شفاهی است و باید گفت ادبیات شفاهی بسیار غنی در ادبیات کودک افغانستان وجود دارد که باید افراد و چهره‌هایی همت کنند و این ادبیات شفاهی را از همه جای این سرزمین پهناور جمع‌آوری کنند و آن را به صورت مکتوب تهیه کنند.
وی با اشاره به داستان‌های مشترک میان سه کشور تاجیکستان، افغانستان و ایران نیز گفت: داستان‌هایی مانند «بزک زنگوله پا» در ادبیات سه کشور مشترک است و تنها نحوه بیان آن‌ها متفاوت است.
شریفی تاکید کرد: متاسفانه مسائل قومی و نژادی سبب شده تا صدای کودکان افغانستانی در سرتاسر این کشور پس از سال‌های جنگ دیده شنیده نشود چرا که هیچ کودکی نمی‌خواهد در شرایط جنگ بماند.
وی همچنین گفت: واقعیت این است که زندگی کودکان افغانستان خود نوعی ادبیات و داستان است که حرف‌های زیادی برای گفتن دارد که اگر بخواهند آن را بیان کنند آنقدر غنی و زیاد و دراماتیک است که زبان از گفتنش عاجز می‌ماند.
به نقل از فارس ، «فریدون عموزاده خلیلی» رئیس انجمن نویسندگان و ادبیات کودک و نوجوان نیز در این نشست با استقبال از سوژه کودکان افغانستانی برای نویسندگان ایرانی گفت: سوژه کودکان افغانستانی و زندگی آن‌ها می‌تواند سوژه بسیار جذابی برای نویسندگان کودک و نوجوان ایرانی باشد و باید گفت کارکرد ادبیات بسیار بیشتر از سیاست است و ادبیات می‌تواند تاثیرگذاری بالایی در ارتباط و فرهنگ میان دو ملت ایفا کند.
م ح
